Friday, January 18, 2008
i am phone-less
true.which means u can't contact me through my phone.just shoot me an email.waaaah,nabag-ohan ko kay wala koy kubi-kubian.ug ngano wala koy phone?hmmm...we went to kawasan falls and niapil ug sawom ang among phones.naapil pa jud ang digicam.it was a matter of life and death.so,bahalag walay cellphone basta kay buhi ang tag-iya.funny kaayo kay giuna ug save sa akong kauban ang akong havs kay sayang daw if maanod.wa nalay kwenta nga naglisod mi ug sawom kay kusog au ang current.grabe nga experience.gikulbaan ang akong mga kauban sa akoa kay before mi nilarga,nagpicture-picture mi sa starmart and sa tanan nga naa sa picture,ako ra ang walay dagway.very "the ring-ish".they only told me about it after the incident.mao tu nga ako ilang giuna pagsave.di pa sad pwde kay wala pakoy liwat and sayang ang genes.hehe...bisan unsaon ug langoy,di jud ko paka-move tungod kay kusog ang current.it was the longest 2minutes of my life.maayo gani kay dali ra kaayo mi nakarecover and wa mi nadala sa current.while nagkapuliki mi ug kapa-kapa,naguol kos among gadgets kay i saw it nga nahumol sa tubig.intawon,diko kaafford palit ug ingon ato nga phone karon panahona.sige nalang kay makita pa man ng phone.pwed pa pulihan.ang tao di na.we only live once.i knew i wasn't going to die because wala may flashback sa akong life while nag struggle ko.they said "your life flashes before your eyes when you die".thank God we're alive and still kicking!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment